รอฉันก่อนนะ Taiwan ... ตอนที่ 15 (UBER ไต้หวัน)

อีกหนึ่งทางเลือกสำหรับการเดินทางในไต้หวัน คือ UBER 

สำหรับใครที่มี Account UBER ที่ใช้ในประเทศไทย สามารถนำไปใช้ที่ไต้หวันได้เลยค่ะ ค่าโดยสารก็หักผ่านบัตรเครดิตตามปกติ

ข้อแนะนำสำหรับการใช้ UBER ที่ไต้หวัน คือ เราควรสื่อสารภาษาจีนขั้นพื้นฐานได้บ้าง เพราะพี่คนขับเขาไม่สันทัดภาษาอังกฤษ 

แบบใครที่เรียนภาษาจีนมา แล้วอยากลองว่า เราสื่อสาร ฟัง-พูด เข้าใจแค่ไหน ลองนั่ง UBER ที่ไต้หวันดูนะคะ ได้สื่อสารแน่ๆ ตั้งแต่ตอนที่พี่คนขับหาเรา ว่าเรายืนรอรถตรงไหน เพราะบางทียืนรออยู่คนละฟากกัน ฮ่าๆๆ เคสนี้ เจอมากับตัว  ต้องบอกให้พี่คนขับ u-turn มาหาเรา เช่น "เราอยู่ทางซ้ายมือของคุณนะ"

หรือแม้กระทั่งการสนทนาบนรถโดยสาร ที่พี่คนขับชวนเราคุย เป็นต้น

อย่างที่ซูลิเจอ พี่คนขับ UBER อัธยาศัยดีค่ะ มีถามเราว่า เป็นคนที่ไหน ทำไมพูดภาษาจีนได้ดีทีเดียว  พอรู้ว่าเราเป็นคนไทย พี่คนขับก็บอกกับเราว่าเคยมาเที่ยวเมื่อสองปีก่อน แถมชมว่าประเทศไทยมีที่ท่องเที่ยวสวยงาม เขาประทับใจประเทศไทยค่ะ  ไม่ใช่แท๊กซี่ UBER อย่างเดียวนะคะที่ชื่นชมประเทศไทย บรรดาร้านอาหารที่เราไปทาน พอเขารู้ว่าเราเป็นคนไทย ก็ชื่นชมประเทศเราค่ะ ประมาณว่า เคยมาเที่ยวแล้วประทับใจ คนไทยมีน้ำใจ 

นอกจากนี้พี่คนขับก็ถามเราว่า ไปเที่ยวที่ไหนในไต้หวันมาบ้าง คุยโน่นนี่ไปเรื่อย แต่บางประโยคเราก็ฟังไม่ออก ก็ได้แต่ยิ้มๆ ขำๆ ไป 

ฮ่าๆๆ .. นั่งมาแป๊บเดียวจากห้าง SOGO แถวๆ สถานีรถไฟฟ้า Zhongxiao Fuxing ไปยัง Shilin Night Market  ค่าโดยสาร = NT$ 161.43  ค่ะ

เป็นอีกตัวเลือก ที่แนะนำอยากให้ลองนะคะ 

แล้วเจอกันตอนต่อไปค่ะ ;)

http://www.youtube.com/playlist?list=PLuoJph8HZkINvmThEHQD86yH58t1JAIms

credit: UBER application

_________________________________

รอฉันก่อนนะ Taiwan ... ตอนที่ 14 (MaoKong Gondola)

หลังจากว่าด้วยเรื่องอาหารมา 2 ตอนก็เลยอยากจะวกกลับมาถึงเรื่อง "กินลมชมวิว" จึงอยากจะแนะนำสถานที่หนึ่ง ยิ่งถ้ามีแพลนว่าจะไปเที่ยวสวนสัตว์ Taipei Zoo ด้วยแล้วล่ะก็..

ห้ามพลาด

Maokong Gondola (貓空纜車) / กระเช้ามาวคง





เป็นกระเช้าลอยฟ้า ตอนที่ไปเป็นลาย Hello Kitty แต่ตอนนี้รู้สึกว่าจะเปลี่ยนเป็นลายอื่นไปแล้ว
ซึ่งกระเช้าก็จะมี 2 แบบด้วยกัน คือ 1.พื้นทึบ มองไม่เห็นวิวข้างล่าง 2.พื้นคริสตัลใสๆ มองเห็นวิวข้างล่าง แอบหวาดเสียวไปหน่อย สำหรับคนที่กลัวความสูงแบบซูลิ แต่เพื่อชมวิวที่สวยงาม เราสู้!! 




ถ้าเรามี EasyCard (悠遊卡) ที่ใช้โดยสาร MRT ของไต้หวัน
ก็ไม่ต้องไปซื้อตั๋วขึ้นกระเช้าให้วุ่นวายค่ะ เพราะเราสามารถใช้ EasyCard (悠遊卡) เพื่อขึ้นกระเช้าได้ด้วย สะดวกสบายมากๆ แค่แตะบัตรเหมือนตอนขึ้นรถไฟฟ้าเลยค่ะ







 
โดยสามารถเข้าไปศึกษาข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ http://english.gondola.taipei

ค่าโดยสารก็ไม่แพงด้วย.. ตรวจสอบ อัตราค่าโดยสาร <<คลิก

แต่ละสถานีก็จะมีสถานที่ต่างๆ กันไป โดยเข้าไปดูได้ที่ Maokong Gondola Route Map




ตอนที่ซูลิไป ตั้งใจว่าจะไปไหว้พระ เลยลงที่สถานี Zhinan Station แต่ตอนที่ไปใกล้ค่ำมากแล้ว เลยได้แค่ชมวิวบริเวณสถานี

คาดว่าถ้าจะไปวัด น่าจะต้องเดินทางอีกระยะหนึ่ง เพราะมองไปก็ไม่เห็นมีวัดอยู่ใกล้ๆ แต่ก็ถือว่าคุ้มนะคะ เพราะเหมือนได้ชมวิวพระอาทิตย์ตกดิน ในวันสิ้นปีพอดี สวยงามตามภาพข้างล่างค่ะ แสงไฟจากเก๋งจีนบวกกับแสงพระอาทิตย์กำลังลาลับขอบฟ้า ประสานกันสวยงาม ^^

ภาพนี้ถ่ายด้วยกล้อง Fuji X-M1  Lens Kit 18-55 mm  #nofilter ค่ะ

ตรงจุดนี้มีรูปปั้น 12 นักษัตร และก็วงล้อเวลาตกฟาก อย่างซูลิเกิดเวลาแพะ

ไม่แน่ใจว่าจุดนี้เขาสร้างไว้เกี่ยวกับเรื่องฮวงจุ้ยหรือเปล่า

ลืมบอกไปว่า.. ส่วนใหญ่คนที่นั่งกระเช้า Maokong Gondola ก็มักจะนั่งให้สุดสถานีปลายทาง เพื่อไปจิบน้ำชากับชมวิวสวยๆ ค่ะ 

ระหว่างทางที่นั่งกระเช้า เห็นตึก Taipei 101 ด้วยค่ะ ถึงแม้จะไกลมากๆ แต่ก็ยังเห็นตึกสูงเด่นเป็นสง่า สมกับที่เคยเป็นตึกที่สูงที่สุดในโลก.. :)


แล้วพบกับรีวิวตอนต่อไปนะคะ ...



หมายเหตุ: ทริปไต้หวันนี้ จัดขึ้นช่วงส่งท้ายปี 2014 ค่ะ

http://www.youtube.com/playlist?list=PLuoJph8HZkINvmThEHQD86yH58t1JAIms

รอฉันก่อนนะ Taiwan ... ตอนที่ 13 (กินเกี๊ยว dumpling)

ต่อจากตอนที่ 12 ซูลิพาไปกินหอยทอดที่ "ตลาดกลางคืนซื่อหลิน หรือ ซื่อหลินไนท์มาร์เก็ต (Shilin Night Market | 士林夜市)"

ที่ตลาดกลางคืนแห่งนี้ ของกินเพียบ แต่วันนี้ซูลิขอแนะนำ 手工水餃 เกี๊ยวHomemade  เอิ่ม..นี่คือชื่อเมนูนะ อร่อยพอๆกับเกี๊ยวในภัตตาคาร แต่ขายในตลาดกลางคืน  จะว่าไป..เผลอๆ อร่อยกว่าในภัตตาคารอีก แป้งนุ่ม ไส้หนาเต็มคำ ฉ่ำน้ำซุป โอ๊ยยย.. อยากจะบินไปกินอีกครั้ง

ยิ่งถ้าหิวๆ ด้วยแล้วล่ะก็ #eatclean ก็อีทคลีนเถอะ กลัวองกลัวอ้วน อะไรก็แล้วแต่ ลืมไปได้เลย ฟาดเรียบแน่ๆ

จุดเกิดเหตุอยู่ชั้นใต้ดินของตลาดกลางคืนซื่อหลิน  ให้เดินเข้ามาทางหน้าตลาด (ถ้าไม่รู้ว่าหน้าตลาดเดินทางไหน กลับไปอ่านโพสต์ก่อนๆ เรื่อง "ของฝาก" ซูลิได้เคยอธิบายไว้)

พอลงมาที่ food court ชั้นใต้ดินของตลาดกลางคืนซื่อหลิน จะเจอกับบรรยากาศคนแน่นจนแทบจะหาโต๊ะว่างไม่ได้  ให้สังเกตร้านหอยทอดตรงหัวมุม ป้ายร้านสีส้มๆ  ซึ่งร้านนี้มีหลายเมนูด้วยกัน รวมถึงเกี๊ยวHomemade ที่พูดถึง

เวลาจะสั่งเมนูนี้ก็ไม่ยากไม่ง่าย คือ ที่โต๊ะจะมีรายการอาหาร (ตามภาพ) ให้เราเขียนจำนวนที่ต้องการลงไป  1 ที่ 2 ที่ ก็ตามแต่

(ในรายการอาหาร มีบอกชื่อเมนูเป็นภาษาจีน และราคากำกับไว้อย่างชัดเจน)

อ้าวๆ งงล่ะสิ เมนูมีแต่ภาษาจีน... 

คือบนโต๊ะอาหารมีเมนูภาษาจีน+ภาษาญี่ปุ่น(แต่ในกระดาษที่ให้เขียน ไม่มีภาษาญี่ปุ่นนะ..อ้าว งง)+ภาพถ่ายอาหาร 

ถ้าคนที่ไม่รู้ภาษาจีน หรือรู้นิดๆ หน่อยๆ แบบซูลิ ก็เลยต้องใช้วิธีเทียบอักษรเอา ถ้าเหมือนกันก็อันนั้นแหละ หรือที่สังเกตอีกอย่าง กระดาษที่ให้เขียนกับเมนูที่แปะอยู่บนโต๊ะที่ร้าน ไล่ลำดับตรงกัน  สรุปคือ อาศัยการเทียบเคียงเอาเอง ฮ่าๆๆ

หลังจากมึนงงกับการเทียบเคียงแล้ว ก็เขียนไปว่ารับกี่ที่  แล้วส่งกระดาษที่เราเลือกแล้วว่าจะกินอะไร ให้กับพนักงานของร้าน

อดใจรอไม่นาน อาหารก็มา ;p

เมื่ออาหารมา ก็เตรียมจ่ายเงิน ไม่มีกินเสร็จแล้วค่อยจ่าย..  ตลาดกลางคืนที่นี่เป็นแบบนี้ปกติ 

จบการรายงานเพียงเท่านี้ก่อน .. แล้วพบกันตอนต่อไปนะคะ ;)

http://www.youtube.com/playlist?list=PLuoJph8HZkINvmThEHQD86yH58t1JAIms

รอฉันก่อนนะ Taiwan ... ตอนที่ 12 (food | หอยทอดไต้หวัน)

เวลาเราเดินทางไปท่องเที่ยว นอกจากเปิดหูเปิดตากับสถานที่ใหม่ๆ กราบสักการะไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ช้อปปิ้งซื้อหาสินค้าของฝาก  อีกเรื่องหนึ่งที่ขาดไม่ได้เลยคือ อาหารการกิน

หากใครที่กำลังจะไปไต้หวัน ซูลิขอแนะนำเมนูนี้เลยค่ะ "หอยทอด"  แต่เป็นหอยทอดสไตล์ "ไต้หวัน" นะคะ

เมนูนี้หาทานได้ง่าย โดยเฉพาะตามตลาดกลางคืน (Night Market)  อย่างที่ซื่อหลินไนท์มาร์เก็ต (士林夜市) ก็มีอยู่หลายเจ้าด้วยกัน  

รสชาติจะออกหวาน คิดว่าน่าจะถูกปากคนไทยนะคะ หน้าตามันจะออกไปทางไข่เจียวแบนๆ แต่ตัวหอยนางรม+แป้ง เหนียวแบบหอยทอดบ้านเราค่ะ ส่วนถ้าใครไม่ชอบถั่วงอก ไม่ต้องกังวลไปนะคะ  เพราะหอยทอดที่ไต้หวัน เค้าจะไม่ใส่ถั่วงอก  แต่ว่าจะมีผักกาดหอมรองอยู่ข้างใต้ค่ะ ตามรูปจ้าาา ;)

ตัวซอสสีแดงๆ ที่เค้าราดมาให้ บางร้านจะร้านมาท่วมจานเลยค่ะ แต่รสชาติจะคล้ายๆ กัน คือออกหวาน ไม่แน่ใจว่าทำมาจากเต้าหู้ยี้รึเปล่านะคะ เพราะไปทานอีกร้านนึง สีสันออกไปทางน้ำเย็นตาโฟ

ส่วนเนื้อสัตว์ที่ใส่ ก็มีทั้งหอยนางรม กุ้ง  

เราสามารถชี้ตามรูปได้เลยค่ะ  หรือถ้าใครสื่อสารภาษาจีนได้บ้างก็จะง่ายขึ้น

ตอนต่อไป จะเป็นเมนูอะไรนั้น รอติดตามกันนะคะ （≧∇≦） 再見👋

http://www.youtube.com/playlist?list=PLuoJph8HZkINvmThEHQD86yH58t1JAIms

รอฉันก่อนนะ Taiwan ... ตอนที่ 11 ( 7 สิ่งที่อยากเล่า .. เกี่ยวกับเซเว่นฯ)

มาถึงตอนนี้ จะเล่าถึง 7eleven ที่ไต้หวัน

ขอพิมพ์ชื่อร้าน 7eleven แทนด้วย 7-11 นะคะ 

ร้าน 7-11 ที่ไต้หวัน 

1. มีที่ให้เรานั่งกินอาหารด้วยนะคะ แบบเวลาหิวๆ ไม่ต้องยืนกินที่ไหน ซื้อแล้วนั่งกินในร้านได้เลยค่ะ

2. บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปยี่ห้อของไต้หวัน จะไม่มีส้อมพลาสติกแถมมาให้ในถ้วยนะคะ  เวลาคิดเงิน พนักงาน 7-11 จะให้ตะเกียบมาแทนค่ะ

3. ตอนคิดเงินทุกครั้ง พนักงานจะถามเป็นภาษาจีน (บังเอิญเป็นคำที่เราฟังไม่ออกอะนะ)  แต่พอเค้าหยิบถุงพลาสติกขึ้นมา เราก็เข้าใจเลย  ถ้าเราไม่มีถุงผ้า หรือถุงพลาสติกเตรียมมาเอง เราจะต้องจ่ายเงินเพิ่มจากราคาสินค้าอีก 2NTD ค่ะ เป็นค่าถุงพลาสติก ..ถุงพลาสติกที่นี่คุณภาพดีมากค่ะ เหนียว ใส่ของหนักได้ดี ไม่ขาดง่าย สามารถเอามาใช้ซ้ำได้อีกหลายรอบเลยแหละ

4. เวลาซื้ออาหารประเภทที่ต้องเวฟ พนักงานเค้าจะถามเราตอนคิดเงิน พอจับคำได้ว่า 加熱 (jia1 re4) แปลได้ความว่า อุ่นร้อน  คือถ้าเราบอกว่า "เวฟ" เค้าไม่เข้าใจนะ

พออุ่นอาหารเสร็จ เค้าจะไม่ใส่ถุงแบบ 7-11 ประเทศเรานะ แต่เค้าจะใส่มาในวัสดุในภาพนี้

5. ร้าน 7-11 บางสาขา มีห้องน้ำให้เข้าด้วยนะคะ ดีมากเลย

6. เครื่องดื่มที่ไต้หวัน นอกจากมีแบบแช่เย็นแล้ว ยังมีเครื่องดื่มกระป๋อง ที่อยู่ในตู้ทำความร้อนด้วยนะคะ  เจออากาศหนาวๆ ได้ดื่มอะไรร้อนๆ ก็ดีเหมือนกัน ^^

7. บัตร Easy Card ที่ใช้โดยสาร MRT / รถประจำทาง / หรือแม้กระเช้า Maokong Gondola สามารถมาเติมเงินได้ที่ร้าน 7-11 นะคะ สะดวกสบายจริงๆ ประเทศนี้ "หลง รัก เลย"

http://www.youtube.com/playlist?list=PLuoJph8HZkINvmThEHQD86yH58t1JAIms

รอฉันก่อนนะ Taiwan ... ตอนที่ 10 (พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติกู้กง, ไต้หวัน)

หนึ่งในปลายทางของการมาไต้หวัน คือการเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติกู้กง (National Palace Museum)

วิธีการเดินทาง ถ้าตั้งต้นจากที่พักของซูลิ ที่อยู่ตรงข้ามตลาดกลางคืนซื่อหลิน (Shilin Night Market | 士林夜市) ให้ข้ามถนนไปยังฝั่งเดียวกันของตลาด แล้วไปยืนตรงป้ายรถเมล์ (ตามรูป) เพื่อรอรถเมล์สาย 紅30 รถเมล์สายนี้ สุดสายคือพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติกู้กงค่ะ 

นั่งประมาณครึ่งชั่วโมงได้ (ระหว่างนั้น ก็มองสองข้างทาง ชมวิวบ้านเมืองเค้า ก็เพลินดีนะ ถนนสะอาดสะอ้าน น่าอยู่จริงๆ)

รถเมล์สายนี้ จะวนเข้าไปจอดถึงด้านในอาคารเลยค่ะ ไม่ต้องเดินไกล .. ส่วนตอนกลับ ก็รอรถเมล์ตรงที่ลงครั้งแรกเลยค่ะ ไม่ยากๆ และที่สำคัญ รถเมล์หมดเที่ยวสุดท้ายประมาณ 1 ทุ่มนะคะ(ในวันที่ซูลิไป) แนะนำว่า ตอนลงรถเมล์ ให้อ่านรายละเอียดตรงป้ายรถเมล์ (ตามรูปข้างล่าง) ป้ายรถเมล์ที่ไต้หวัน จะบอกไว้เลยค่ะ ว่ารถเที่ยวแรก เที่ยวสุดท้ายหมดกี่โมง วันธรรมดากับวันเสาร์อาทิตย์ ก็ต่างกันนะ ศึกษาข้อมูลให้พร้อม ก็ไม่เสียหาย

ระหว่างทาง ขาไป จะมีร้าน watson อยู่ทางขวามือ ซึ่งก็เป็นสถานี MRT ด้วยค่ะ ถ้าจำไม่ผิดคือสถานี Shilin นะ

ถึงแล้ววววว... แต่ อย่าเพิ่งลงตรงนี้นะคะ เพราะรถเมล์จะขับวนเข้าไปด้านในอาคารเลยค่ะ 

...........................................................

ตามรูปข้างล่างคือ ด้านนอกค่ะ .. ด้านในพิพิธภัณฑ์เค้าห้ามถ่ายรูปนะคะ

ค่าเข้าชมคนละ 250 NTD

ก่อนจะเข้าไป หากเรามีกระเป๋าสัมภาระ ทางพิพิธภัณฑ์มีล็อคเกอร์ให้เราฝากของค่ะ โดยวิธีการฝากง่ายมาก (คือจะมีเจ้าหน้าที่คอยให้คำอธิบายอยู่) พอเราเอาของเก็บในตู้ล็อคเกอร์ เค้าจะให้เราหยอดเหรียญ 10 NTD แล้วปิดประตูตู้ แล้วก็ไขกุญแจ นำกุญแจเก็บไว้กับเรา ส่วนตอนกลับ พอเราไขกุญแจ และเปิดประตูตู้ออก จะพบว่า เหรียญที่เราหยอดไว้จะตกลงมาในช่องของมัน ง่ายๆ เลยค่ะ ปลอดภัยดีด้วย ตู้ใครตู้มัน ^^

http://www.youtube.com/playlist?list=PLuoJph8HZkINvmThEHQD86yH58t1JAIms

รอฉันก่อนนะ Taiwan ... ตอนที่ 9 #ของฝาก #Taiwan #Souvenir

เมื่อคราวก่อน (ตอนที่ 6) ซูลิทิ้งท้ายไว้ด้วยเรื่องของฝากจากไต้หวัน ที่ไม่ใช่ของกิน

ซึ่งของฝากที่ว่า ก็สามารถหาซื้อได้ที่ ซื่อหลินไนท์มาร์เก็ต (Shilin Night Market | 士林夜市) เช่นเดียวกันค่ะ 

อย่างที่ 1 จริงๆ สิ่งนี้ไม่เชิงเป็นของฝากนะคะ แต่เป็นเพราะสภาพภูมิอากาศที่ไต้หวัน ฝนตกบ่อยมากค่ะ ขนาดซูลิไปช่วงหน้าหนาว ยังเจอฝน บอกเลยว่า..หนาวจับขั้วหัวใจเอามากๆ 

จริงๆ แล้วตอนนั้นก็เตรียมเสื้อกันฝนจากไทยไปด้วยนะ แต่การหยิบใช้งาน มันไม่สะดวกเท่า"ร่ม" หยิบปุ๊บ กดปุ่มปั๊บ ใช้งานได้ทันที

ของฝากอย่างที่ 1 ก็คือ "ร่ม" ค่ะ (ภาษาจีน=傘 san3) 

ร่มที่ไต้หวันค่อนข้างแข็งแรงคงทนค่ะ จะว่าไป ก็แอบเห็นอันที่ไม่แข็งแรงอยู่นะคะ 

ร่มที่ซูลิซื้อมา เป็นร่มพับได้ แถมมีปุ่มกดด้วยค่ะ กดปุ่มกลมๆ ตรงด้ามร่ม เท่านั้นแหละค่ะ ร่มเด้งขึ้นมาเลย ส่วนตอนจะหุบร่ม ก็กดปุ่มเดิมค่ะ ประมาณว่า อีกมือถือของพะรุงพะรัง ก็ยังสามารถใช้งานร่มคันนี้ได้อย่างสะดวก

ราคาร่มคันละ 299 NTD ตอนนั้นซูลิซื้อ 3 คัน คนขายลดให้ เหลือ 3คัน 700 NTD

พิกัดร้านขายร่มค่ะ ตามลูกศรในภาพ เดินไปประมาณร้านที่ 3 ร้านนี้มีขายถุงเท้า 6 คู่ 100 NTD ด้วย

ส่วนของฝากอย่างที่ 2 จริงๆ ร้านนี้ ที่ซื่อหลินไนท์มาร์เก็ตอีกเช่นเคย มีของฝาก ของที่ระลึกหลายอย่าง แต่สิ่งนี้ที่จะแนะนำคือ พวงกุญแจ สกุลแซ่(姓) ตามรูปข้างล่างค่ะ

ด้านหลังพวงกุญแจ สลักแซ่ไว้ (คือเป็นของฝากที่ต้องรู้แซ่นิดนึงค่ะ คนขายน่ารักมากค่ะ เข้ามาช่วยเราหาด้วย คือที่ร้านเค้ามีทุกแซ่อะ) 

ส่วนด้านหน้า เป็นรูปแผนที่ไต้หวันค่ะ มีเขียนชื่อเมืองด้วยนะ ราคาไม่แพงเลยค่ะ 6 อัน 100 NTD

พิกัดของร้านพวงกุญแจอยู่ร้านแรกตามลูกศรเลยค่ะ

........ โปรดติดตามตอนต่อไป ........

http://www.youtube.com/playlist?list=PLuoJph8HZkINvmThEHQD86yH58t1JAIms